Paper mini album

Μια φορά κι ένα καιρό, ήμασταν μια μεγάλη παρέα από ανθρώπους με δημιουργικό ταλέντο. Είχαμε μέσα μας το μικρόβιο της χειροτεχνίας, της έμπνευσης και η χαρά μας ήταν να μοιραστούμε τα έργα και τις ιδέες μας! Ήμασταν όμως πάνω και πριν απ' όλα, παρέα πέρα από τα όρια ενός διαδικτυακού ιστού. 
Τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά πολύ. Οι δρόμοι κάποιων χώρισαν οριστικά, το ενδιαφέρον κάποιων άλλων χάθηκε, κάποιοι αποφάσισαν να σταματήσουν να μοιράζονται, είτε γιατί αισθάνθηκαν ότι κουράζουν με τη συνεχή τους αυτή παρουσία, είτε γιατί ακολούθησαν πιο επαγγελματικά αυτό το ταλέντο, οπότε κι όλο αυτό έχασε την αίγλη της συντροφικότητας. Κάποιοι άλλοι περιόρισαν τον κύκλο των ανθρώπων της "παρέας" τους, κάποιοι ξεκίνησαν νέα ζωή και το ενδιαφέρον τους μετατοπίστηκε, ενώ για κάποιους άλλους δυστυχώς τα πράγματα ήταν ακόμα πιο δύσκολα, χάνοντας εντελώς τις ισορροπίες της ζωής τους και προσπαθώντας ακόμα και τώρα να ξαναβρούν τον εαυτό τους.
Το σήμερα έχει βρει αυτή τη μεγάλη παρέα, σκορπισμένη στους πέντε ανέμους κι ας φαίνεται πως υπάρχουμε όλοι, μοιραζόμενοι καρδούλες και "thumbs up". Η αγάπη, η συντροφικότητα, η καθημερινή καρτερία για το αν το ξημέρωμα μας βρήκε καλά όλους, έχει χαθεί εντελώς!
Και γιατί σκάω θα μου πείτε τώρα κι εσείς! Για κανένα σοβαρό τελικά λόγο, είναι απλά οι σκέψεις που κάνω τον τελευταίο καιρό, αναρωτώμενη αν όλα αυτά έχουν σημασία μόνο για μένα ή υπάρχουν εκεί έξω και κάποιοι από εκείνη την παρέα, που επίσης αναζητούν όλο αυτό που χάθηκε. 
Ευθύνες; Όχι ευθύνες δεν καταλογίζονται σε κανένα. Η ζωή είναι έτσι, απλή αλλά και τόσο περίπλοκη, με χαρές αλλά και με τόσες λύπες και βάσανα! Κι ο καθένας από μας (θέλω να πιστεύω) ταξιδεύει σ' αυτή προσπαθώντας για το καλύτερο όλων. 
Που βρίσκομαι εγώ σε όλο αυτό; Ξεκίνησα με όρεξη κι απέραντη αγάπη. Έδωσα και πήρα εξαιρετικές ιδέες, μοιράστηκα υπέροχες στιγμές και κάπου στην πορεία το έχασα. Δε θα πω "έτσι απλά", γιατί θα είναι ψέμα αλλά ναι, το έχασα! Θέλετε γιατί η ρομαντική μου φύση δε με άφησε να καταλάβω τι συμβαίνει νωρίτερα; Θέλετε γιατί η εγωιστική μου φύση δε μου επέτρεψε να σώσω την κατάσταση όταν το κατάλαβα; Θέλετε γιατί η ανθρώπινη μου φύση δεν είναι ικανή να κάνει θαύματα;  Εγώ απλά θα πω ότι έτσι ήταν να γίνει, έτσι έγινε! Όμως η δημιουργικότητα είναι στο αίμα μου και ποτέ, ούτε καν κατά τη διάρκεια των δικών μου "δύσκολων στιγμών" σ'αυτό το ταξίδι δε με εγκατέλειψε. Κι ας είχα φτάσει πια να φοβάμαι να μοιραστώ τα έργα και τις δημιουργίες μου, αυτή  υπήρχε πάντα εκεί, να με τσιγκλάει! Αυτή ήταν ο δικός μου βράχος, για να πιαστώ! 
Τον τελευταίο καιρό, έχω αναθαρρήσει και αισθάνομαι όλο και πιο σίγουρη για τα δημιουργικά μου βήματα. Κάποια τα μοιράζομαι θέλοντας και μη, ως πιο επαγγελματικά, τα πιο προσωπικά μου όμως βρίσκονται ακόμα σε διαπραγμάτευση με το "είναι" μου. Μέχρι σήμερα θέλω να ελπίζω! Διότι επίσης τον τελευταίο καιρό, είχα την τύχη να διαβάσω την ανάρτηση μια κυρίας που δεν έχω γνωρίσει προσωπικά, είναι όμως από τους ταλαντούχους και πολύ δημιουργικούς ανθρώπους του χώρου μας, όπου μίλησε στην ψυχή μου. Ήταν σαν να είχε διαβάσει τη σκέψη μου κι απλά την αποτύπωνε σε λέξεις. Όλες οι επόμενες αναρτήσεις της το ίδιο ακριβώς! Τις διάβαζα κι αισθανόμουν πως διαβάζω τις ίδιες μου τις σκέψεις. Κι εκεί "χτύπησε το καμπανάκι". Εκεί αναρωτήθηκα γιατί έχω πάψει να δημιουργώ με τον τρόπο που το έκανα τότε, στα πρώτα χρόνια τα αθώα; Γιατί όταν δημιουργώ το κάνω με μηχανικές κινήσεις που δε μου προσφέρουν τίποτα από τη μαγεία της δημιουργίας αυτής καθ' αυτής; Κι εκεί απλά είπα STOP. Η δημιουργικότητα μου πρόσφερε τη λύτρωση, αλλά πρέπει πλέον να αρχίσει να μου προσφέρει την ίδια της τη μαγεία! Τη χαρά και την ικανοποίηση που μου πρόσφερε στην αρχή! 
Και το πάλεψα! Το πρώτο απόγευμα, με μεγάλη δυσκολία ξεκίνησα για να φτιάξω ένα mini album για να το κρατώ ως δώρο, στην οικογένεια που θα μας φιλοξενήσει στην Κύπρο όπου θα πάμε την ερχόμενη εβδομάδα. Κι απογοητεύτηκα, έπεσα στα τάρταρα που δεν μπορούσα να στήσω ένα χαρτί πάνω σε άλλο λες και ποτέ άλλοτε δεν το είχα κάνει. Το επόμενο απόγευμα, με μισή καρδιά αλλά κατά βάθος και πιο αποφασισμένη, δοκίμασα ξανά. Και το δημιουργικό ταξίδι ξεκίνησε! Η διαδικασία πήρε μια ροή και οι ώρες πέρασαν χωρίς να το καταλάβω. Κι όταν περίπου τρεις ώρες μετά το είχα στα χέρια μου έτοιμο, χωρίς να έχω καταλάβει πως έγινε, συνειδητοποιώντας ότι μάλλον είχα πέσει σε κάποια δύνη έμπνευσης από εκείνες που φαντάζομαι ζουν οι μεγάλοι ζωγράφοι, άρχισα να κλαίω! Μη ρωτάτε πώς, τι και γιατί!   Έκλαιγα γιατί συνειδητοποιούσα πόσο μου είχε λείψει όλο αυτό. 'Έκλαιγα γιατί με χαρά ανακάλυπτα πως είχα τελικά ζήσει το απόλυτο της δημιουργίας. Κι ήταν τόσο όμορφο! 
Anna είσαι η αιτία που κατάφερα να ζήσω ξανά το αίσθημα της ικανοποίησης και τη μαγεία του δημιουργικού οίστρου. Γι' αυτό σ' ευγνωμονώ! Έχεις ήδη πάρει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, αποδεικνύοντας μου πως δεν έχουν τελικά χαθεί οι φίλοι. 
Μπορεί να μη φαίνονται παράθυρα και πόρτες στο παρόν δημιούργημα, είναι όμως αυτό που μου άνοιξε την πόρτα της επιστροφής, στον μαγικό κόσμο της δημιουργίας, έτσι όπως εγώ τον θέλω ή τον αντιλαμβάνομαι! 





Να 'στε δημιουργικοί! 

Christmas SnP Challenge

Ήθελα πάρα πολύ να παίξω και στην πρόκληση του Νοέμβρη, ο χρόνος μου όμως ήταν (και είναι) τόσο περιορισμένος, που δεν τα κατάφερα! 
Για το Δεκέμβρη όμως η αγαπημένη παρέα έχει χριστουγεννιάτικο θέμα και ήρθε να δέσει με κάτι που έτσι κι αλλιώς είχα σχεδόν έτοιμο! Όλοι θα ξέρετε πως έχω ξεκινήσει να παραδίδω διάφορα μαθήματα γύρω από κατασκευές και τα αγαπημένα μου χόμπι! Ανάμεσά τους και χαρτοπολτός! Λατρεία πολλά χρόνια τώρα! Η χρονιά που φτάνει αισίως στο τέλος της, ήταν για μένα μια χρονιά επανεκκίνησης! Πολλές από τις δραστηριότητες που αγαπούσα και  μου ήταν αδύνατο να ασχοληθώ τα προηγούμενα δύο χρόνια με αυτές, για προσωπικούς λόγους έγιναν ο στόχος της επανεκκίνησής μου. Έπρεπε να τα καταφέρω! Και πράγματι μέσα στη χρονιά αυτή, εκτός του ότι κατάφερα να ψαχουλέψω κούτες με scrapbookικά καλούδια που είχα κλείσει σε μια αποθήκη... (ούτε από το εργαστήρι που είχα στο σπίτι μου δεν τα μάζεψα.. ο καλός μου το έκανε)... άρχισα ξανά να οργανώνω συναντήσεις ..... έφτιαξα LOs μπαίνοντας και ζώντας τις στιγμές της δημιουργίας τους.. κι επιτέλους δημιούργησα και κάτι από χαρτοπολτό! Το τελευταίο και πιο επίπονο ήταν αυτό... και χρωστάω πολλά "ευχαριστώ" στα κορίτσια που με εμπιστεύτηκαν και θέλησαν να μάθουν από μένα την τέχνη του χαρτοπολτού! Στην πραγματικότητα με βοήθησαν να δημιουργήσω μαζί τους υπέροχες κατασκευές, αποκομίζοντας πλέον χαρά απ' αυτή μου την ενασχόληση! Μέσα από αυτή τη διαδικασία άρχισαν να γεννιούνται ιδέες που μόνο ως εξέλιξη θα την χαρακτήριζα!


Κι έτσι το πήγα παρακάτω! Δεν το άφησα στην plain μορφή του, βαμμένο και λουστραρισμένο απλά, αλλά του άλλαξα τα φώτα προσθέτοντας μεικτές τεχνικές και scrapbook διάθεση! Για μια ακόμη φορά έπαιξα με πάστες, χρώματα, τεχνικές παλαίωσης!
Το αποτέλεσμα εξαιρετικό! Με γέμισε τόση χαρά.... τόση ικανοποίηση... και τόση ενέργεια! Αισθάνομαι περήφανη που τα κατάφερα!


Κι όπως κάποιες έχετε δει στην παρεούλα μας στο FB προφανώς ήμουν στο ίδιο μήκος κύματος με μια αγαπημένη φίλη κι εξαιρετικά εμπνευσμένο άτομο, την Κατερίνα Λ. κάτι που με έκανε να πάρω μια επιπλέον ανάσα ανακούφισης, αφού αισθάνθηκα πως η έμπνευση επιτέλους επέστρεψε και στο δικό μου κατώφλι!

Να 'στε δημιουργικοί!

October moodboard SnP

Στο βασίλειο της Χρύσας, το εργαστήρι μου δηλαδή, επικρατεί δημιουργικός πανικός! Ανάμεσα σε όλα τα άλλα λοιπόν, ήθελα πάρα πολύ να συμμετέχω στην πρόκληση Οκτωβρίου της αγαπημένης παρέας του SnP. Αφού λοιπόν κάποια στιγμή σήμερα είπα "φτάνει με τα χριστουγεννιάτικα που έχεις βάλει μπρος"... αποφάσισα να χαλαρώσω δημιουργώντας για τη συγκεκριμένη πρόκληση. 

Έβγαλα τα απαραίτητα και ξεκίνησα. Δεν ήταν εύκολο ομολογώ αφού μπορεί να δημιουργώ γενικώς, είναι όμως πάνω από διετία που δεν έχω πάρει μέρος σε πρόκληση... ε κι αυτό από μόνο του ως πρόκληση φάνταζε. Ένα πρώτο σχέδιο για το τι θα κάνω είχα στο μυαλό... αλλά αφού είχα φτάσει σχεδόν στη μέση, κάτι δε με ικανοποιούσε! Αυτό που είχα ως αποτέλεσμα, μου έμοιαζε τόσο ίδιο με πολλά απ' όσα έχω κάνει... ήθελα κάτι WOW... ενώ ταυτόχρονα δυσκολευόμουν να χρησιμοποιήσω όλα τα χρώματα (γιατί όλα τα ήθελα)... χωρίς τελικά να "μπουκώσει" η δημιουργία μου. Περιηγήθηκα στο διαδίκτυο... και τι χαρά... βρήκα πως να βάλω τα χρώματά μου με ένα τρόπο εξαιρετικό.. (για μένα πάντα).... 


Από 'κει και μετά ήταν πέρα για πέρα χαλαρωτικά δημιουργικό όλο το σκηνικό! Βούτηξα δάχτυλα σε χρώμα και το πασάλειψα στον καμβά μου, όπως δεν έχω κάνει πότε! Έπαιξα με stensils, gesso, πάστες και σπατουλίτσες (τις οποίες είχα αγορασμένες από το SnP, από τον περασμένο Μάρτη και βρήκα μόλις πριν ένα μήνα στο συμμάζεμα του εργαστηρίου μου... χα). Δούλεψα χρώματα με πινέλα αλλά Bob Ross (όχι τίποτα σπουδαίο, αλλά όσο να πεις το πινελάκι μου το δούλεψα με τις ιδιαίτερες τεχνικές του). Τέλος, κι αν ήταν ποτέ δυνατό να μην, χρησιμοποίησα αγαπημένα λουλούδια και το εξαιρετικό quote που υπήρχε ως ιδέα στα απαιτούμενα της πρόκλησης! Γι' αυτό το τελευταίο είμαι κάπως περήφανη.... Όχι δεν ανακάλυψα τον τροχό, απλά λόγω του ότι διαθέτω μόνο laser εκτυπωτή και μάλιστα ασπρόμαυρο, δεν είχα τη δυνατότητα να εκτυπώσω σε πιο χοντρό χαρτί πέραν του απλού φωτοτυπίας. Να το κολλήσω σε χαρτόνι ούτε λόγος, ήθελα όμως να έχει κάτι απ' το κόκκινο πάνω του. Κόλλησα λοιπόν πίσω του κόκκινο washi tape κι αφού έκοψα τα κομμάτια, γύρισα από μια γωνία στο κάθε ένα, για να το εμφανίσω στην σύνθεση... Χαζό... αλλά εγώ ενθουσιάστηκα! Η τελευταία πινελιά ήταν ένα πέρασμα με το αγαπημένο soft tuch varnish!

 


Καλή επιτυχία εύχομαι σε όλες τις φίλες που συμμετέχουν στην ίδια πρόκληση!

Να 'στε δημιουργικοί!  



Πινέλα κι ο καθαρισμός τους!

Για όσους κι όσες ασχολείστε με καμβάδες... πινέλα... χρώματα... κι όλα τα σχετικά... ένα χρήσιμο ποστ για να έχετε πάντα πινέλα καθαρά σαν καινούρια... 

Πινέλα κι ο καθαρισμός τους

Παιχνίδια στην άμμο!

Πόσο καιρό έχω να πατήσω τα ποδαράκια μου στο αγαπημένο blog-σπιτάκι μου.... Είναι που έχω καταπιαστεί με τόσα πολλά! Είναι που προσπάθησα να το μεταφέρω στη σελίδα του e-shop μου, το οποίο και τρώει τον περισσότερο από το χρόνο μου...  Η αλήθεια όμως είναι πως σαν το πρώτο μου σπιτάκι... δεν είναι κανένα... 

Έχω λοιπόν κατά καιρούς προσπαθήσει να κάνω το εκεί... σαν αυτό... όπως και το εδώ... σαν εκείνο... τίποτα δε με ικανοποίησε όμως... Και για να μην τρελαθώ από τις τύψεις τόσης δουλειάς εδώ που συνεχώς σκέφτομαι πως πάει χαμένη έτσι που τα έχω αφήσει όλα κι έχουν πιάσει αράχνες... σκέφτηκα να ενημερώνω με κάποιο τρόπο κι όλους εσάς που με ακολουθείτε εδώ και με έχετε χάσει τόσα χρόνια τώρα... 

Ξεκινάω λοιπόν με μια ανάρτηση για κατασκευή παιχνιδιού που εύκολα μπορεί κανείς να πάρει μαζί του στην παραλία... Καλά... ξέρω.... είναι εκτός εποχής.... Ε και; Εγώ παραθέτω το λινκ της κανονικής ανάρτησης... κι όταν τη χρειαστείτε ξέρετε που θα τη βρείτε...  

Τσαντάκι Τρίλιζα λοιπόν... και καλά παιχνίδια στην άμμο! 

Να 'στε δημιουργικοί! 

L.O. Men like you "50 Shades of Grey"


Καλημέρα καλημέρα, 

από που να αρχίσω.... έχω να πατήσω τα πόδια μου στο σπιτάκι μου εδώ.... χρόνια!!!! Όλο λέω πως θα κάνω τη βόλτα μου, να το ξεσκονίσω.... να το ξαραχνιάσω.... να του αλλάξω διακόσμηση... αλλά που χρόνος! Συνεχώς κάτι προκύπτει που δε μ' αφήνει να το αποφασίσω.... Σήμερα όμως, έπρεπε οπωσδήποτε να πάρω τα κλειδιά μου και να μπω.... 

Έχω αποφασίσει εδώ και καιρό, το σπιτάκι αυτό να φιλοξενεί μόνο δημιουργίες της αγαπημένης λατρείας, που για μένα είναι το scrapbooking, έχω κάνει άπειρες συνθέσεις όλο αυτόν τον καιρό κι όλες είναι αρχειοθετημένες στα άλμπουμ τους... αυτήν την τελευταία όμως ήθελα πάρα πολύ να σας την δείξω. 

Ένα πρωινό στις αρχές του μήνα, ξύπνησα με την ιδέα να δημιουργήσω κάτι που θα αφορούσε τον άντρα μου και το far and beyond αγαπημένο βιβλίο μου. Πολλές από σας τις φιλενάδες ήδη ξέρετε ποιο είναι αυτό, πολλές σίγουρα έχετε αγανακτήσει μαζί μου, από τις τόσες μου αναφορές στην ομαδούλα μας στο FB κι είμαι σίγουρη πως κάποιες από σας με έχετε σχολιάσει στους κοντινότερους κύκλους κουτσομπολιού σας, (θετικά - αρνητικά ή ειρωνικά δεν έχει σημασία και η γνώμη του καθενός είναι σεβαστή)..... Ερχόμενη λοιπόν στο μαγαζί εκείνο το πρωινό, έπεσα πάνω στην πρόκληση Ιουλίου του Scrap 'n Pieces κι ωωω τι σύμπτωση ήταν ακριβώς στα μέτρα μου.... Το θέμα της ήταν "Men like you"... και δεν είχε περιορισμούς χρωμάτων ή υλικών που έπρεπε να χρησιμοποιηθούν.... το τέλειο για μένα!!!! 

Την ίδια μέρα έφτιαξα το journaling... .γιατί αυτό ήταν και το σπουδαιότερο για τη σύνθεση που είχα στο μυαλό μου.... και ιδού..... 





Το επόμενο βήμα ήταν να πάρω την απόφαση να το μοιραστώ.... ok... δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να μοιράζεσαι κάτι τόσο προσωπικό, πολύ περισσότερο σε δημόσια δίκτυα.... ήταν λίγο τρομακτικό.... αλλά τελικά το αποφάσισα! Κι έπειτα για να εδραιώσω και την απόφασή μου σκέφτηκα... "δε βαριέσαι... εδώ διαβάζουμε καθημερινά τόσα και τόσα άλλα... αυτό τουλάχιστον θα έχει και μια δόση κουτσομπολίστικου ενδιαφέροντος.... ίσως να αρέσει στις φιλενάδες.... και στην τελική θα μπορέσουν και να καταλάβουν (όσες θέλουν) και το κόλλημα που έχω φάει με το συγκεκριμένο βιβλίο.... "  







Μετά από όλο αυτό λοιπόν... ελπίζω να δικαιολογήσετε την εμμονή μου κι ίσως κάποιες καταλάβετε γιατί το βιβλίο αυτό μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με το ημερολόγιό μου, εκείνης της εποχής... (ημερολόγιο με την ιδιαίτερή του έννοια ξέρετε πως δεν είχα ποτέ.... ένα file calendar όμως είχα πάντα κι αν ανοίξει κάποιος στις σελίδες από 9/5/94 και μετά...... είμαι σίγουρη πως θα σκεφτεί ότι η E. L. James έχει πέσει διάνα στην περίπτωσή μου... κι ότι Κωνσταντίνου & Ελένης έχω κάτι παραπάνω να θυμάμαι από τη ονομαστική γιορτή κάποιων συγγενών.....) 

Keep youselves inspired ladies!!!!


C.S.I. case S365-2


Here I am again, with another scrapbook creation. It is known that I don't follow a lot of challenge-blogs... I try here and there sometimes, but I usally play with C.S.I. Don't ask why... It seams that it's more inspiring for my tastes! Their last co-operation with Srap 365 magazine was also a challenge for me, so I decide to play with it! 

Here is what was provided-asked for solving this case:


...and here is my solved case!



THE SCHEME (USE ALL 5 COLORS)
  • Scarlet Letters- deep crimson red, taken from the hair - 175.58.23
  • Aged Page - beige with a touch of yellow, taken from the circles in the frame of the poster - 241.239.216
  • Taupe Tome - taupe, taken from the background  - 196.175.146
  • Fairy Tale Yellow  -yellow almost the shade of wheat, taken from the crown - 239.219.156
  • Leaf Through Green mossy, khaki green, taken from the book - 186.191.150 
...All used  


EVIDENCE (CHOOSE AT LEAST 2 ELEMENTS)
  • circles = at the journaling spot
  • birds/fish= right above the title and on the bottom right corner.
  • book pages = as a photo background
  • tearing = the book pages are teared.
  • spirals=as a spine for my journal book
  • crowns
  • chalk=chalk ink on the background stenciled paper
  • stencils= on the background paper
  • tile-style letter stickers
  • stitching/needle work
  • buttons=on the top right corner + under the photo
  • hearts=there are on the buttons
TESTIMONY (CHOOSE AT LEAST 1 ELEMENT)
  • Document something about books/reading
  • Use a book title as a jumping off point for your story.
  • Put your journaling in a little book.= I made a whole spiral journal book
  • Begin with "Once upon a time." = I start with it.
  • Inspiration Words: read, together, magic-- use these as inspiration for your journaling, not just as a title. = there are all of them on the page and in the journaling spot.
Close ups 



Keep yourselves inspired!!!